Ustawa o ochronie młodzieży (JuSchG)
Bundestag za zgodą Bundesratu uchwalił następującą ustawę:
Definicje pojęć
(1) W rozumieniu niniejszej ustawy
1. dziećmi są osoby, które nie ukończyły 14 lat,
2. młodocianymi są osoby, które ukończyły 14 lat, ale nie ukończyły jeszcze 18 lat,
3. osobą uprawnioną do sprawowania pieczy nad dzieckiem jest ten, komu samodzielnie albo wspólnie z inną osobą na podstawie przepisów kodeksu cywilnego przysługuje władza rodzicielska,
4. osobą upoważnioną do wychowania jest każda osoba powyżej 18. roku życia, o ile na stałe lub czasowo na podstawie porozumienia z osobą uprawnioną do sprawowania pieczy nad dzieckiem przejmuje zadania wychowawcze lub o ile sprawuje opiekę nad dzieckiem lub osobą młodocianą w ramach kształcenia albo pomocy młodzieży.
(2) Nośnikami w rozumieniu niniejszej ustawy są media z tekstami, obrazami lub dźwiękami na materialnych nośnikach, które nadają się do przekazywania, są przeznaczone do bezpośredniego odbioru lub są wbudowane w urządzenie projekcyjne albo urządzenie do gier. Z elektronicznym rozpowszechnianiem, przekazywaniem, oferowaniem lub udostępnianiem nośników zrównuje się rozpowszechnianie, przekazywanie, oferowanie lub udostępnianie elektroniczne, o ile nie jest to radiofonia w rozumieniu § 2 Staatsvertrag o radiofonii.
(3) Telemediami w rozumieniu niniejszej ustawy są media, które są przekazywane lub udostępniane zgodnie z ustawą o telemediach. Za przekazywanie lub udostępnianie w rozumieniu zdania 1 uznaje się udostępnianie własnych lub cudzych treści.
(4) Sprzedaż wysyłkowa w rozumieniu niniejszej ustawy to każda odpłatna transakcja, która jest realizowana w drodze zamówienia i wysłania towaru pocztą lub drogą elektroniczną bez osobistego kontaktu między dostawcą a zamawiającym albo bez zapewnienia poprzez techniczne lub inne środki, że nie dochodzi do wysyłki do dzieci i młodzieży.
(5) Przepisy §§ 2 do 14 niniejszej ustawy nie mają zastosowania do młodocianych pozostających w związku małżeńskim.
Obowiązek sprawdzenia i udokumentowania
(1) O ile zgodnie z niniejszą ustawą istotne jest towarzyszenie przez osobę upoważnioną do wychowania, osoby wymienione w § 1 ust. 1 pkt 4 muszą na żądanie przedstawić swoje uprawnienie. Organizatorzy i przedsiębiorcy mają w razie wątpliwości obowiązek sprawdzenia uprawnienia.
(2) Osoby, wobec których zgodnie z niniejszą ustawą należy przestrzegać granic wiekowych, mają obowiązek na żądanie w odpowiedni sposób potwierdzić swój wiek. Organizatorzy i przedsiębiorcy mają w razie wątpliwości obowiązek sprawdzenia wieku.
Palenie w miejscach publicznych, wyroby tytoniowe
(1) W lokalach gastronomicznych, punktach sprzedaży lub w innych miejscach publicznych dzieciom ani młodzieży nie wolno wydawać wyrobów tytoniowych i innych produktów zawierających nikotynę ani ich opakowań, ani zezwalać im na palenie lub konsumpcję produktów zawierających nikotynę.
(2) W miejscach publicznych wyrobów tytoniowych i innych produktów zawierających nikotynę ani ich opakowań nie wolno oferować w automatach. Nie dotyczy to sytuacji, gdy automat
1. jest ustawiony w miejscu niedostępnym dla dzieci i młodzieży lub
2. dzięki technicznym zabezpieczeniom lub stałemu nadzorowi jest zapewnione, że dzieci i młodzież nie mogą pobrać wyrobów tytoniowych ani innych produktów zawierających nikotynę ani ich opakowań.
(3) Wyrobów tytoniowych oraz innych produktów zawierających nikotynę i ich opakowań nie wolno dzieciom i młodzieży ani oferować w sprzedaży wysyłkowej, ani wydawać im w drodze sprzedaży wysyłkowej.
(4) Ustępy 1 do 3 stosuje się odpowiednio także do produktów beznikotynowych, takich jak papierosy elektroniczne lub elektroniczne shishe, w których ciecz jest odparowywana przez elektroniczny element grzewczy, a powstające aerozole są wdychane ustami, a także do ich opakowań.
